设心

设心
(設心, 设心) 1.用心;居心。
《孟子‧離婁下》: “其設心以為不若是, 是則罪之大者。”
惠洪 《跋杜子美<祭房太尉文稿>》: “ 房琯 之賢, 盧杞 之不肖, 讀其傳曉然易分也。 然 睢陽 之敗由 魯公 被害, 實使之, 挍二者之設心, 則終不能優劣。”
《古今小說‧陳御史巧勘金釵鈿》: “這銀子雖非是你設心謀得來的, 也不是你辛苦掙得來的。”
《天雨花》第十一回: “你這賤人, 怎敢大膽, 亂吾家法, 且設心如此不良。”
2.謂將思想集中於某種境界。
俞文豹 《吹劍四錄》: “姑就其外境觀之, 設心廣大, 置身清高, 絕勢利心, 無人我相, 則亦未易能也。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»